Vrijdag 25 augustus

Om 06.00 uur gaat de wekker. Ik heb een lange reisdag voor de boeg, dus ik ga eerst een half uur op de loopband om in beweging te komen. Om 07.00 uur maak ik Brandon en Hans wakker om samen te ontbijten. Brandon moet op tijd naar school. Om 08.15 uur maken we Jennifer en Damian wakker, want zij gaan beide mee naar het trein station in Emmen. Nick, Jay en Shane geef ik een knuffel voor vertrek. 

De trein vertrek om 10.15 uur vanuit Emmen en de treinreis an sich verloopt goed en rustig.

De vlucht is een half uur vertraagd. We vliegen pas om 16.25 uur. De vlucht is vrijwel leeg en dat geeft mij een hele rij stoelen....just for me myself and I ,haha en dat is zeer welkom met ruim vier vlieg uren.

Aan boord is het prima geregeld. Ik eet rijst, biefstuk stroganof saus, met groente en een dessert.

Eenmaal geland en het vliegtuig uit, loopt iemand met een rolstoel tegen mijn achillespees aan. De pijn is intens. Alsof iemand er een mes in drukt. En het is ook wel te zien, want er ziet een hele afdruk van het metalen gedeelte van de rolstoel in mijn huid. Het is wat het is... door de paspoort controle en dan koffers halen.

Rond 23.00 uur Jordaanse tijd verlaten we het vliegveld en rijden we naar Hotel Amman Paradise hotel. Hier arriveren we ongeveer anderhalf uur later, omdat we eerst kleding moeten kopen in verband met een koffer die nog ergens zoek is geraakt tijdens de vlucht.

Hardlopen naar de moskee. Slecht 3 kilometer heen. Het is even een uitdaging, want volgens mijn google maps is er een looproute...echter in praktijk is het bijna een run for my life! Jeetje wat een slecht wegdek om te lopen en dan nog maar niet te spreken over de "wandelpaden" die compleet verwoest zijn en je dus de focus moet houden op waar je je voeten meer zet. Eenmaal bij de King Abdullah I moskee ben ik blij dat ik mijn hardloopschoenen heb aangetrokken. Wow wat een prachtige moskee met een intens blauwe kleur. Ik spreek een agent die mij het een en ander over de moskee verteld. Wat zijn de mensen hier toch vriendelijk

Het voelt hier volkomen veilig! Daarna toch maar weer terug naar het hotel waar ik om 02.00 uur s nachts weer aan kom. Douchen en slapen!

Zaterdag 26 augustus

Om 05.45 uur gaat de wekker. Even rustig opstaan en de pijn in mijn achillespees proberen in te schatten!  Drie kwartier later ontbijten, altijd een mooi moment. Er staat een typisch Jordaans ontbijt met westerse invloeden.

Om 07.15 uur worden we opgehaald door de tourleader.

We gaan vanuit Aman naar Israël. Citadel is onze eerste stop tijdens de vluchtige tour in Aman.  Daarna rijden we door naar het theater, eigenlijk om van een afstand te kijken en een foto te maken. Door een kleine vertraging en een missende tas, moeten we eerst terug naar het vliegveld,  waardoor we pas om 10:00 uur bij de grens aankomen naar Israël.  The King Hussein Bridge. Het is enorm druk en het kost veel tijd om door de paspoort controle te komen. Ik snap er zelf weinig van, maar gelukkig regelt onze tourleader het die van loket naar loket loopt en weer terug.  Je bent niet zomaar even door de controle heen. Na een half uur binnen bij de diverse loketten,  gaan de koffers naar de bussen en mag je daar een half uur wachten voordat je je paspoort terug krijgt  en daarna....je voelt het al aankomen wachten wachten wachten. De bus kost 7 jordanian dinar en de twee koffers ook nog eens 1½ dinar per stuk.

We vertrekken pas om 12.15 uur. Ik baal enorm en geef ook aan dat ik enorm baal eerst naar het vliegveld te zijn gegaan, omdat ik juist dit wilde voorkomen. Naja, niet alles is een eigen keuze en soms is het accepteren en door gaan.

Bij de Israëlische grens gaat het proces verder...koffers door de controle,  x-ray en handbagage check. Ik word eruit gehaald en moet wachten op een bankje. Het duurt en duurt. Uiteindelijk moet ik mee voor een body check. Ik vind het prima. Het valt allemaal mee. Ik moet alleen mijn bovenstukje uit doen om mijn bh te laten zien en mag dan weer door. Daarna de standaard ondervraging.  Wat kom je doen, waar ga je naar toe etc etc.

Uiteindelijk na VIER uur, ja je leest het goed....VIER uur vanaf de Jordanische grens tot het betreden van Israël ben ik vier uur onderweg. Ik ben goed in relativeren en ook dit laat ik snel achter mij. Gewoon vooruit kijken. We zitten in het busje en onze privé tourleader brengt ons naar Jericho! Jericho is de oudste stad ter wereld en in mijn beleving ook de warmste, met 40 graden. De sycamore. Volgens de geschiedenis is deze boom meer dan 2000 jaar oud. De boom waar Zacheüs volgens de bijbel in klom.

Jericho is de stad met het laagste punt. Onder zeeniveau! Het is enorm warm buiten, maar op zich nog te doen. We rijden naar het temptation restaurant.  Het is een nogal touristische plaats, wat niet helemaal mijn ding is. Ach als je trek in eten hebt, dan moet je wat.

We bestellen Maqlouba. Dit is een Palestijns gerecht en betekend "ondersteboven" of "omgekeerd". Dit laat de ober dan ook vol trots zien. Met een heel spektakel keert hij het pannetje onderste boven op het bord. Het gerecht bestaat uit kippenstukken, rijst en aardappelen. Daarnaast nog diverse bijgerechten als hummus, brood, aubergine,  pepers, limoen, groenten noedels. We komen niets tekort.  Ook wat water word erbij gedronken. Maar jeetje wat smaakt dit toch ontzettend goed! Hier word ik erg blij van. Wat smaakvol! Ik zou hier van kunnen blijven eten.

Het is vrij laat inmiddels en in Jericho bezoeken we alleen nog de mount of temptation! We bekijken de berg vanaf een afstand. Door alle vertragingen is het al 15:00 uur en we moeten nog naar Betlehem rijden. Deze autorit gaat ook nog een uur duren!

Om 16.00 uur rijden we Bethlehem in. Voorafgaande aan de reis heb ik mij heel erg ingelezen en dus ook de plekken opgeschreven die ik wil bezoeken. De eerste kan ik meteen bij het binnen rijden van Bethlehem al zien. Rage, the flower thrower (Banksy Graffity).

We zitten nogal op tijd, dus na een snelle foto gaan we door naar de shepherds field en de church of Shepherd field. Ik heb bewust al een lange jurk aan en een sjaaltje die mijn schouders bedekt. We moeten het terrein verlaten, want om 17.00 uur sluit deze locatie. 

We droppen onze spullen bij het hotel. Hotel Manger Square kamer 509. Een prima kamer! Gezien de tijdsdruk is er niet echt ruimte voor rust. Ik wil graag de Church of Nativity bezoeken. Via een kleine deur, waar ik dan ook echt voor moet bukken ga ik de kerk binnen.  Deze is prachtig van binnen, maar ik kom natuurlijk voor de geboorteplaats van Jesus. De ster! Na een korte wachtrij kan ik dit bewonderen en een foto maken.

Het weer is prachtig. Ik maak een wandeling en zie onder andere de Milk grutto church, chapel of Saint Catherine,  souvenier winkeltjes. Helaas is Kings david well gesloten.

Nu begint mijn maag te knorren. Even bij een lokaal tentje, abu rami,een broodje kebab eten. Het is heerlijk. Ik maak wat foto's en dan wederom terug naar het hotel

Een laatste rondje door Bethlehem.  Het is een bijzondere locatie. Via een tip via een local bestel ik een broodje falafel die vers gemaakt word bij Abu Dawud. Ik heb nog niet eerder zo'n lekkere falafel gegeten.

Nu terug naar het hotel, douchen en slapen.

Zondag 27 augustus

Vandaag is mijn moeder jarig! En ik zal haar later vandaag bellen. De wekker gaat op tijd. Om 05.45 uur om precies te zijn. Na informatie te hebben ingewonnen bij de lokale bevolking en onze tourleader die zelf woonachtig is in Bethlehem,  durf ik het aan om een ronde te gaan hardlopen. Het is veilig en met respect naar land en cultuur is dat prima te doen. Ik ga een ronde hardlopen langs de muur om Banksy Graffiti te zien. Gisteren te weinig tijd voor gemaakt en vandaag kan ik dat mooi doen in combinatie met een vijf en een halve kilometer hardlopen.

De Israëlische Westoeverbarrière of Israëlische Muur is een door Israël vanaf 2002 gebouwde grensbarrière van bijna 10 meter hoge betonnen muren, torens en controleposten, wegen, hekken, prikkeldraad en greppels van circa 620–760 km lang. Deze afscheiding is gebouwd op de, door Israël bezette, Westelijke Jordaanoever van Palestina, voor een klein deel langs de Groene Lijn, maar grotendeels op Palestijns grondgebied. Hij loopt soms dwars door Palestijnse dorpen en gemeenschappen heen en steeds dieper Palestijns gebied in, waarbij hij (illegaal) gebouwde Israëlische nederzettingen bij Israël insluit

Het is indrukwekkend om te zien. Ik loop op tempo, maar stop zo nu en dan om even bepaalde dingen aandachtig te bekijken. Er is veel te zien! Terug bij het hotel even stretchen,  douchen en ontbijt. Er is een beetje haast bij geboden van om 07.30 uur komt de chauffeur. 

Het ontbijt is ok, niet geweldig maar ook niet slecht. Ik vind het wel een ongelukkige indeling qua tafels. Het zijn vele lange tafels aan elkaar, waardoor je een beetje een schoolreis gevoel krijgt. Het maakt ook niet uit, zoveel tijd heb ik toch niet voor een uitgebreid ontbijt.

We verlaten Bethlehem via het christelijke gedeelte. Dit schijnt qua verkeer minder druk te zijn en dat was ook zo, want de reis verloopt voorspoedig en om 09.00 uur zijn we in Jerusalem!

We beginnen boven aan de MT of the olives. Het uitzicht hier is prachtig. Het is trouwens ook al snikheet en dat met een lange broek in verband met de kerken en moskeeën die ik wil bezoeken.

We rijden door naar de Basilca of Gethsemane. Een tuin vol olijfbomen en een basilica met een verrassende plafond en muurschilderingen.

De oude stad in opgedeeld in vier gedeelten. Het Joodse, het Armeense, het christelijke en het moslim gedeelte.  Deze lopen alle vier in elkaar over, maar het onderscheid is zeer duidelijk.

Via de Lions Gate gaan we de oude stad in. We willen eerst de Al-aqsan moskee zien. Dit gaat niet zo makkelijk,  want meerdere ingangen zijn enkel voor moslims toegankelijk.  Hierdoor komen we eerst bij de klaagmuur uit. Super indrukwekkend! De muur was oorspronkelijk 488 meter, maar nu nog slechts 60 meter. De heren staan links en de dames recht. Dit is via een soort hek gescheiden. Ik ga naar de muur en observeer eerst wat er allemaal gebeurd. Dan loop ik dichter naar de muur, raak deze aan en stop mijn briefje in de muur.

Ik blijf nog even aandachtig kijken en wil dan toch nog proberen bij de moskee te komen. Via een kleine onopvallende brug, naast de klaagmuur, kunnen we toch naar de moskee. De controle is streng en ook betreffende de kleding zijn ze streng maar rechtvaardig. Overigens als je echt niets mee hebt krijg je een leenrok of leentrui. Deze was zeer opvallend met een lange gele streep over de zijkant.  Ben ik blij dat ik een lange jas mee heb.

In het eerste gebouw zijn de mensen aan het bidden. Ik ben een beetje in de war, want ik had echt de gedachten dat de grote blauwe moskee met het gouden dak "de Al-aqsan moskee" is, maar dit Dome of the Rock! Achteraf logisch,  want de moskee met het zwarte dak was de moskee waar iedereen aan het bidden was.

Als niet-moslim is het niet toegestaan om de moskee te bezoeken.

Via de Western Wall verlaten we dit gedeelte en spenderen we nog wat tijd in de oude stad.

We rijden naar MT Zion en bezoeken de kerk Dommittiom Abey, King Davids tomb, room of the last supper. Er is zoveel te zien in Jerusalem.  Onmogelijke in een dag en daarnaast zijn er zoveel indrukken dat is zeker minimaal twee dagen zou adviseren om het grootste gedeelte te bezoeken. We rijden door naar de tower of Jerusalem. Helaas gaat deze pas om 12.00 uur open.  Een mooie gelegenheid om even wat te eten. Ik bestel water en een cola zero en een broodje kebab.  Hiervoor betaal ik 17 dollar. In Jerusalem kun je met dollar, euro en shikel.

We lopen terug naar de ingang van de Tower of David. De entree bedraagt 50 Shikel. Hiervoor kun je diverse onderdelen van het gebouw bekijken inclusief de toren.

Vanuit hier rijden we naar St George hotel. Helaas is de kamer niet gereed. Ik wil graag nog de Menorah bekijken. De chauffeur is hier niet bekend, maar zet mij af ter hoogte van het park. Helaas is het park afgesloten voor renovatie.  En er is niets wat hier onduidelijk aan is. Met grote hekken en rollen prikkeldraad,  wat ik eerder gevangenis prikkeldraad zou noemen, is er nul wat mijn gedachten op een poging het park te betreden.

Jammer, maar gelukkig komen  we per toeval een vogel spot gebied tegen. Ik wil zo graag even een kijkje nemen. Ik maak een praatje en krijg te horen dat ik morgenvroeg bij het vogelringen kan zijn. Gaaf!! Vanaf de vroege uurtjes!

Per toeval lopen we op de weg terug tegen de Menorah aan. Een geluksmomentje. Precies tegenover het overheids gebouw. Een gigantisch gebouw! We nemen vanaf hier de taxi naar het graf van Maria. Bij binnenkomst een drukte, maar niet overdreven.  Overal kaarsjes en mensen. Ik ben moe en ga terug naar het hotel. Even een uurtje slapen bij het zwembad! Ik ben opgeladen om even een klein souvenier te kopen en wat te eten. Het restaurant noya is fijn. Een brood met hummus en meer als voorgerecht en het hoofdgerecht is draadjesvlees met rijst en een fles Jerusalemse rosé (140 shikel voor de rosé en 180 voor het hoofdgerecht)

Nu naar het hotel. Alles regelen voor morgen en slapen.  Veel te laat en de wekker gaat vroeg

Maandag 28 augustus

De wekker gaat om 05.25 uur. Hoppa wakker, kleding aan en naar buiten! Hardlopen! Yeeaaah!! Hardlopende naar de Jerusalem birdwatching. Op de weg hier naartoe zie ik al diverse netten hangen. Eenmaal bij het kantoor krijgen we een warm onthaal. Ze hebben twee vogels gevangen om te ringen en daar mogen we bij zijn. Super leuk om te zien en uitleg te krijgen over hun werkwijze. Ik mag nog een ronde mee, maar helaas moet ik terug naar het hotel in verband met mijn reis terug naar Jordanië.

In het hotel loop ik meteen door naar het ontbijt/buffet.  Ook hier grote tafels waar zeker tien personen. Dit is niet zo mijn ding! Ik eet mijn yoghurt, fruit met granola en twee broodjes en ga dan snel douchen en inpakken. Beneden in de lobby staat de chauffeur Ramy al om 08.00 uur klaar.

Om 09.00 uur bij de grens. Het gaat hier niet zo vriendelijk aan toe. Mijn koffers gaan mee en ik krijg twee stickers op mijn paspoort met mijn koffer nummers. Dan mag ik het gebouw binnen. Ik krijg een boze blik als ik doorloop naar de paspoort controle  en de dame achter de balie zegt dat ik moet wachten bij een loket waar niemand zit. Er is overigens ook niemand om te helpen. Opeens komt een andere vrouw die zegt dat ik mijn paspoort moet scannen en een soort van exit bewijs krijg.  Ik loop terug en wederom een boos gezicht. Ik moet namelijk TAX betalen. Geen flauw idee, dus ik loop weer terug  naar een andere balie. Hier betaal ik 42 Jordaanse Dinar, wat ongeveer 60 euro is!

Dat is best bizar veel geld om een land te verlaten, maar ok. Ik kan door de paspoort controle en mag hier nog eens 4 Jordaanse dinar betalen voor de bus! Yes we mogen terug naar Jordanië. Het gaat voorspoedig, want na slechts een klein uurtje zijn we weer in Jordanië.

Onze tourleader Mohammed  staat al op ons te wachten. Mijn koffer word tegen gehouden! Ze zoeken  een kleine kandelaar...dit is het souveniertje van de Menorah.  Deze is verboden om in te voer in Jordanië. Paspoorten laten checken en we gaan. Net buiten de poort zit een man met een prachtig gezicht. Ik vraag of ik hem mag fotograferen en dat is goed.

We rijden in circa vijfenveertig minuten naarWadi Mujib. Dit is een prachtige vallei, het is zelfs het laagste natuur reservaat ter wereld. Wadi Mujib grenst aan de dode zee. Bij aankomst krijgen we een reddingstvest en dan kunnen we los. Het is prachtig en ook enorm bijzonder dat deze plek zoveel water bevat, terwijl de rest van het land zo droog is. In anderhalf uur met heel veel plezier lopen we de complete route.

We vertrekken om 13.10 uur. Ik verga bijna van de honger. Slechte timing. Normaal gesproken heb ik altijd iets te eten mee, maar dit keer heb ik dat helaas niet. We rijden nu naar Petra, maar eerst hebben we een verlate lunch van15:20  tot 15.45 uur. Een soort wegrestaurant met een giga souvenirshop in één "pillars of Jerusalem ". Het buffet is prima en ik ben blij dat mijn ergste trek weg is. We rijden nu naar Petra, met nog één stop bij de Spring of Moses (de stad is er naar vernoemd: wadi mousa). Een plek waar moses water heeft gevonden.

We arriveren bij Petra Guest House. Een hele mooie kamer. Even alle koffers neer ploffen en zelf ook even relaxen. Samen met Jens en Bo loop ik een ronde, voordat we aan het diner gaan. Een buffet rond 19.30 uur.  Daarna nog even chillen en slapen.

Dinsdag 29 augustus

De wekker gaat vroeg en ontbijt is in het hotel. Meteen aan de slag voor werk en naar de "storage" om alles te bekijken voor de marathon. Rond 10.00 uur een ronde met Jens en Bo naar de treasury en dan een inspectie van de start tot het vier kilometer punt. Altijd leuk om weer even de ronde re lopen en te zien hoeveel er is veranderd.

Om 12.30 uur lunchen we in het restaurant van het hotel.

We rijden de hele route van de marathon om te kijken hoe alles ervoor staat. Er is een stuk van twee kilometer die bijna niet begaanbaar is met de auto. Het is een lange dag, maar erg fijn om samen met Bo,Lars en Jens de marathon route samen te inspecteren. Eerst even douchen en opfrissen en dan om 19.00 uur dineren in het restaurant bij het hotel. Na het avond eten ga ik nog even wat wandelen. Gewoon een rustige ronde door de straat met souvenier shops.  Dit duurt ruim een uur, maar is ook wel even gezellig.  Ik wil nog even 45 minuten naar de sportschool bij het Movenpick hotel. Voor een hotel en vrij grote gym. 45 minuten upper body. Ik ben nu best moe en probeer dan ook wat slaap te pakken.

Woensdag 30 augustus

De wekker gaat om 06.15 uur. Snel omkleden en samen met Jens en Lars samen de halve marathon route lopen.

We wandelen eerst het gedeelte tot aan de treasury in Petra. Nog even een banaan eten en kort plassen. En te grappig een ezel die mijn deur blokkeert haha. Maar dan starten Lars en ik samen om de 21,1 kilometer te lopen. Ik houd zijn tempo aan. Er zitten flink wat klimmetjes in het parcours, die het echt een uitdaging maken. Na ongeveer vier en een halve kilometer, wisselen Lars en Jens af. Het is fijn om samen hard te lopen. Het parcours is zeker niet makkelijk, maar wel heel leuk! Het is voornamelijk erg warm. 

Na een kleine zes kilometer gaan we wederom de woestijn in. Samen met Jens loop ik tot aan Little Petra. Het is fijn om samen te lopen en deze ervaring samen te delen.

Siq al-Berid of “Klein Petra” is een archeologische vindplaats in Jordanië, enkele kilometers ten noorden van Petra. De bloeiperiode van deze plaats dateert uit de tijd van de Nabateeërs.

Net als bij Petra is Siq al-Berid bereikbaar via een kloof (een siq) tussen de bergwanden. In vergelijking met de siq van Petra, welke 1200 meter lang is, is deze nauwelijks 350 meter.

De aanwezige gebouwen zijn in de rotsen uitgehouwen. Men vindt er tempels, bi- en triclinia ((eet)zalen met banken aan twee respectievelijk drie zijden in U-vorm), woonhuizen. Opvallend zijn de eveneens in de rots uitgehouwen trappen die langs de bergwanden naar boven leiden.

Na ruim 2 uur hebben we deze halve marathon gelopen. Met ruim 33 graden gedurende het lopen ben ik eigenlijk nog echt heel erg ok.

De grote uitdaging komt er aan! Vanaf kilometer tien begint de steile heuvel. Wat een klim en wat een geweldig uitzicht! Boven aan gekomen is het nog maar negen kilometer.  Dit is mijn favoriete stuk uit de halve marathon.  De onevenheden, de stenen, offroad en de glooiende afdaling met klimmetjes maken dit mijn  speel terrein. Jens en Lars wisselen elkaar nog altijd af en dit werkt prima.

Het is inmiddels heel erg warm. Bijna 40 graden, maar het mag de pret niet drukken. Gezicht in het zonnetje en gaan!! Met nog slechts drie kilometer te gaan, raken onze voeten het asfalt weer en is het een aftellen door een gedeelte van het dorp. De halve marathon zit erop! Tevreden en voldaan!

We gaan meteen door naar het hotel. Door de tijdsdruk schuif ik meteen aan bij het ontbijt. Ik heb mega honger, maar met slechts een kwartier voor het eten, ben je al geneigd om te snel te eten.

Snel even douchen en opknappen. Dan rijden we met de auto naar de winkel. Dingen kortsluiten voor de marathon en daarna gaan Lars en ik de route markeren. Jens en Bo rijden in de andere auto. De uren vliegen voorbij. Vlinders, schorpioen,  salamander. Rond 15.45 uur gaan we terug. Terug voor een verlate lunch. We gaan naar het Mövenpick. Hier krijgen we een uitnodiging om bij een feestje te zijn van het Mövenpick. Een 15 jarig bestaan! We krijgen ijs, chocolade en meer.

We gaan door naar het zwembad.  Gewoon even ontspannen.  Watertje drinken en een broodje zalm. Om 18.00 uur gaan we terug naar ons hotel. We gaan wederom naar de storage om de twee auto's vol te laden met spullen voor morgen. Het is even een zware klus met alle zandzakken en tafels.

We dineren laat, maar heee dit is Jordanië.  Relaxed!! We zitten buiten bij de cave bar, samen met drie vrienden uit Jordanië. Er staan diverse gerechten en een bbq!

De rest van de avond is het met het team start nummers inpakken dit is een flinke klus, maar ook wel leuk! Na middernacht zijn we klaar en ga ik naar bed.

Zaterdag 2 september

Wederom een korte nacht, want met het uitzetten van de marathon voor de start zal de wekker vroeg gaan en vandaag is dat om 03.30 uur. Even een lunchbox ophalen en dan om 04.00 uur de auto pakken samen met Jens om de route te markeren.

We hebben een plan, maar het is flink door werken. De uren vliegen voorbij. Van de korte route,  naar de lange loop, van little Petra naar het hoogste punt en terug naar de woestijn. Dit stuk is stressig, lastig te rijden en wetende dat het stuk wat ik moet na lopen ook niet makkelijk is. Ik ben op tijd terug voor mijn positie bij de dokter in de woestijn. Het punt waarbij de halve en hele marathon lopers zich de eerste keer scheiden. De runners zijn enthousiast en na een paar uur kan ik de route gedeeltelijk swepen en opruimen. De rest van de middag rij ik voornamelijk op de route om te kijken of iedereen ok is en om runners die niet ok zijn terug te brengen naar de finish. zeven uur na de start, sluit de marathon en kan het opruimen beginnen.  Het is een lange en warme dag, maar ik geniet.

Nu eindelijk even tijd om te douchen 14.30 uur de auto uitladen. Douchen, relaxen en opfrissen en om 15.45 uur gaan we met de groep naar het mariot hotel om te zwemmen en een drankje te drinken. We blijven hier tot 18.00 uur en rijden dan naar Petra Nights Hotel, we eten hier Mensaf, een typisch Jordaans gerecht met schaap/geit, rijst, yoghurt en een soort dunne pannenkoek. Om 20.00 uur rijden we naar ons hotel, drinken buiten nog wat en om 23.30 uur kan ik gaan slapen.

Raceday

Rond 20.00 uur komen de eerste bussen met de hardlopers.  Het ziet er prachtig uit! Mooie kleden op de vloer,  prachtige tafels en stoelen. Aan beide kanten een bar en een uitgebreid buffet. De avond begint met een speech van Bo, gevolgd met eten en muziek, Jordaanse dans voorstelling, wederom een speech en de after movie. De rest van de avond muziek, dansen en indien gewenst een drankje. Rond middernacht vertrekken wij als organisatie als laatste terug naar het hotel. Het was een prachtige dag.

Maandag 4 september

De wekker gaat om 05.30 uur. Ik voel mij niet helemaal lekker. Buikpijn en buikkrampen hebben de overhand. Toch schuif ik aan bij het ontbijt. Een klein ontbijtje en wat drinken. Om 07.00 uur hebben we iedereen gedag gezegd en begint de auto rit naar de dode zee.

Ik kan zeggen dat ik mij zelden zo waardeloos heb gevoeld. Halverwege moet ik echt stoppen voor een toilet bezoek 😪🤢💩.

We vervolgen de reis en ik zit echt in elkaar gekropen van ellende. Gelukkig verloopt de reis voorspoedig en komen we iets voor tien uur aan bij het Hilton hotel. Helaas krijgen we te horen dat we niet naar binnen kunnen. Zware beveiliging,  bewapend,  helikopters in de lucht, politie, soldaten.... de zoon van koning Abdulla II, prins Hoesein, is aanwezig bij een conferentie nabij het hotel. We mogen het hotel pas na een uur in. Een mooie kamer, nummer 607, maar natuurlijk direct naar de dode zee en zwemmen en zonnen in de zwembaden.

"Ik zie prachtige vogels en dat maakt mij intens gelukkig"