Zondag 14 April 2024
Startnummer: 20609
Na een geweldige expo dag samen met mijn zoon Damian, gaan we vroeg naar bed. We slapen bij mijn zus en zwager in Gorinchem.
Om 06.45 uur gaat mijn wekker. Even snel een paar boterhammen met jam en dan even een blokje wandelen met hun hondje Dino. Nog even wat drinken en een kus geven aan mijn zoontje Damian en dan brengt Dion mij naar Rotterdam. Het is ruim een half uur rijden en hij zet mij vrijwel direct aan de start af. Ik kom al vrij snel wat bekenden tegen. Als ik vraag aan iemand van de organisatie waar ik mij tas kwijt kan, blijkt dit nog wel een flink stuk weg te zijn. Snel bel ik mijn zwager en gelukkig wil hij mijn tas mee nemen. Opgelost!
Nog even snel naar Bar en Brasserie water en ik vraag netjes of ik even gebruik van het toilet mag maken. Dat is geen enkel probleem gelukkig. Fijn dat het zo kan!
Buiten kom ik wederom meer en meer bekenden tegen. Altijd leuk!
"Voor ik het weet het ik een camera in mijn gezicht en een microfoon onder mijn neus"
Als ik richting de startwave loop komt de burgemeester inclusief beveiliging langs mij gelopen. Dat word vast geen selfie samen met de burgemeester haha.=
Ondanks dat ik niet fit ben, voel ik me onwijs ontspannen en twijfel ik er niet aan of ik deze marathon kan en ga lopen. Ik doe gewoon rustig aan.
Voor startwave 1 kom ik wat vrienden uit Emmen tegen. We kletsen wat en voordat ik het weet heb ik een camera in mijn gezicht en een microfoon onder mijn neus. Het is de cameraploeg van RTL4. Zij vragen mij waarom ik Rotterdam loop en waarom het zo bijzonder is. Nou....natuurlijk de start met "you never walk alone" van Lee Towers. Hij treedt dit jaar voor de laatste keer op bij de start van de Rotterdam marathon.
De tijd vliegt voorbij en ik begeef mij naar startwave twee. Er word een minuut stilte gehouden voor Kelvin Kiptum. Al snel volgt de aankondiging van de start met het nummer van Lee Towers. Je voelt het enthousiasme onder de lopers en om 10:00 uur volgt het startschot voor de eerste lopers.
Ik voel me zo ontspannen en als de wave waarin ik sta dan eindelijk van start gaat is
het voor mij een slalom geweld door de hardlopers heen. Nog steeds zijn er vele hardlopers die zich niet realistisch inschrijven op het tempo wat ze daadwerkelijk kunnen lopen. Uiteraard levert ze dit een vroegere start op, maar voor de hardlopers die zich netjes inschrijven op hun daadwerkelijke kunnen is dit een kleine ergernis. Voor mij is het geen probleem, ik loop niet voor een Personal Best tijd.
Copyright: Rijnmond
Met misschien wel Nederlands meest bekende hardloper op de foto; David Duartesilva. Superleuk dat we elkaar eens in het echt treffen!
Even een zoekplaatje maar gelukkig staat het op alfabetische volgorde :-p
Het weer is perfect! Niet te warm, niet te koud. De mensenmassa langs de kant is geweldig! Meteen vanaf de start loop je al vrijwel meteen over de Erasmusbrug. Geweldig! Dit geeft toch echt even een boost. Eigenlijk zitten de eerste tien kilometers er zo op, op een rustig tempo met een lage hartslag. Tussen kilometer drie en vier passeer ik de Kuip (Stadion Feijenoord). Van kilometer vijf tot tien is het parcours een beetje zigzaggend tot kilometer tien.
De warmte komt er langzaam in en mijn hartslag stijgt dan ook iets. Nog steeds voel ik me meer dan prima. Ik geniet! Niet zozeer van het parcours, maar wel van de enorme mensenmassa die ons aanmoedigen. Het is echt een flink aantal marathons geleden dat ik mensen mijn naam zo vaak heb horen roepen. Het geeft toch net die extra boost.
Kilometer tien tot en met dertien is een rechte weg, dan bij kilometer veertien en vijftien een keerlus en wederom kom ik flink wat bekenden tegen. Ik maak onderweg veel korte praatjes met bekenden. Eigenlijk grappig, want het is een soort van gezellig en gevoel wat niet te beschrijven is..
Deze marathon voelt zo relaxed. De aankomende kilometers tot de halve marathon voelen saai. Wellicht omdat er minder toeschouwers staan aan de route bij het Zuiderpark, maar ik denk ook dat de route niet zo heel erg indrukwekkend is. Vanaf nu loop ik als het ware weer in de richting van de start. Deze kilometers vliegen voorbij in een geleidelijk tempo. Ik pak alle verzorgingsposten mee. Ik doe deze ook relaxed, een beetje water en een beetje isotone drank en door.
Ik stress hem niet. Ik geniet! Rond kilometer zevenentwintig wederom over de Erasmusbrug. Hier staan een aantal BN-ers, waaronder Wendy van Dijk. Zij heeft even mijn aandacht omdat ze een vreemd petje op heeft.
Ik vervolg mijn weg richting de Blaak, waar ook de welbekende Kubus woningen staan. Hier staat het echt mega vol met publiek. Wat een sfeer!! Ik loop verder richting Kralingse Bos, deze kilometers zijn iets minder qua publiek en ik zie veel mede lopers struggelen. Ze hebben last van de warmte en misschien ook wel van de man met de hamer. De laatste waterposten zijn ook niet "je van het", ik grijp namelijk lege drinkbekers en dat is natuurlijk even een klein irritatie momentje, maar anderzijds waar zou k me druk om maken. Ik wacht gewoon tot er een bekertje word bijgevuld en door.
Mijn gedachten dwalen af en ik overdenk het gelopen parcours en besef mij steeds meer dat ik meer voldoening begin te halen uit trailmarathons.
Eenmaal uit het Kralingse Bos zit ik al op kilometer negendertig en ik zit nog ram vol met energie! Bekijk het maar met die "rustige" kilometers, ik ram de laagste ruim drie kilometers naar de finish!
Met Tarik Fawzi van Loopreizen.nl
Zo groot zullen we hem wel niet krijgen opgehangen
Een goede voorbereiding...
Route 2024
Ik voel me zo happy! Geen runnershigh gevoel, maar gewoon intense happiness. Ik vlieg vele lopers voorbij met een lach van oor naar oor! Wederom die enorme mensenmassa op de Blaak! GE-WEL-DIG!! Nog een laatste keer afslaan naar rechts en dan in één rechte lijn naar de finish. Die lach gaat niet van mijn gezicht en dan na ruim drie en een half uur kom ik blij en voldaan over de finish. Ik had voor mijn gevoel nog kilometers door kunnen lopen.
Na de ultra marathon van vorig weekend, ben ik dit weekend wederom zeer content met het verloop van deze marathon.
Snel mijn medaille halen, die overigens niet de schoonheidsprijs verdient.
Rotterdam je was geweldig! En door naar een volgend avontuur.
Kelvin Kiptum (2 december 1999 – 11 februari 2024) was de wereldrecordhouder op de marathon. In slechts 10 maanden tijd zette de Keniaanse atleet drie verbluffende resultaten neer. In december 2022 won Kiptum als de snelste debutant op de marathon in Valencia (2.01.53). In Londen scherpte hij deze tijd aan tot 2.01.25. Op 8 oktober 2023 zette hij het wereldrecord op zijn naam door in Chicago als eerste atleet onder de 2 uur en 1 minuut te finishen: 2.00.35.
Kiptum zou op 14 april 2024 deelnemen aan de 43e NN Marathon Rotterdam. Hij had grootste plannen: zijn doel was zijn eigen wereldrecord aanscherpen. Bij perfecte omstandigheden kon hij als eerste atleet de magische grens van 2 uur breken.
Op 11 februari 2024 kwam Kiptum bij een auto-ongeluk in Kenia om het leven. Hij liet daarmee zijn vrouw en twee kinderen achter. Ook zijn coach Gervais Hakizimana overleed bij het ongeval.
Om de nagedachtenis aan Kelvin Kiptum levend te houden en zijn familie en omgeving te ondersteunen, is de Kelvin Kiptum Foundation opgericht. Met het fonds zal vooral worden ingezet op financiële ondersteuning op het vlak van onderwijs, infrastructuur en sportieve initiatieven voor jonge marathonlopers in Kenia.
Reactie plaatsen
Reacties