Zondag 6 februari 2022
Het is zo ver! Vandaag staat de marathon van Murcia op het programma. Voor mij de eerste marathon van 2022. Mijn gevoelens zijn eigenlijk vlak. Ik voel geen vreugde, maar ook geen spanning. Ik heb gewoon zin om die 42,195 km te lopen. Na weken van niet lopen door een ontstoken knie, heb ik eigenlijk in korte tijd mijn wekelijkse kilometer omvang snel uit kunnen bouwen. Lange duurlopen ontbreken echter. Ach ja... de marathon uit lopen zal het probleem niet zijn...hoe het verloop zal zijn is echter de vraag, want vrijdag na een korte "los loop" zit ik door de lucht al hoog in mijn astma, terwijl de dag erna op zaterdag weer goed ging. We zullen het zien!
Wekkertje gezet om iets voor 7:00 uur, snel douchen, omkleden en aanschuiven bij het ontbijt. Ja, want de Spanjaarden ontbijten niet vroeg. Toch bewust gekozen om dan maar om half 8 te ontbijten in het hotel. Tja, alles behalve ideaal want 9:00 uur is de start al van de marathon. Eten min of meer naar binnen gepropt, meer dan een paar keer een sanitaire stop in het hotel en dan richting start gebied! Na dagen van zon en lekker weer, heeft het vannacht geregend. Gelukkig wel droog op het moment van de marathon! Ik trek voor de zekerheid mijn poncho aan.
Gezamenlijk met mijn loopmaatje Tommy lopen we richting de start. Lopen nog kort even een stukje warm en gaan dan maar eens op onderzoek uit hoe we het startvak in komen. Dit duurt niet lang, want er is maar één route richting startboog!
Zenuwen zijn er niet. Ik heb voor ogen te lopen tussen 3h30 en 3h45, zodat ik deze marathon als duurloop pak als voorbereiding op mijn volgende marathon. Eenmaal in het startvak, worden er een paar foto's gemaakt. Door de organisatie wordt mijn naam omgeroepen. Wat ze precies zeggen of vragen is mij niet duidelijk. Uiteindelijk komt iemand van de organisatie naar mij toe om te vragen wat ik ga lopen. Uhm...nou eigenlijk gewoon lekker op gevoel en genieten.
Nu aftellen en dan wachten tot we mogen starten! Opeens hoor ik:" Lisanne". Ja zeker! Wat leuk om bekenden tegen te komen. Freddie, ik ken hem via Facebook. Samen nog even op de foto.
Voorin starten was niet mijn plan, maar door de organisatie word ik aan mijn arm gepakt en meegenomen naar voren. Ik start dus HE-LE-MAAL vooraan. Tja mijn hoofd heeft mij totaal in de steek gelaten nu, want in plaats van die rustige pace die ik voor ogen had, giert de adrenaline door mijn lijf!! Oh nee ik denk niet meer na, verstand op nul... er word afgesteld en het startschot klinkt! Er doen echt veel snelle heren mee en ik word op mij hielen getrapt, half ondersteboven gelopen. Na 200 a 300 meter loop ik op gevoel door...gevoel is dat mijn lichaam wilt en de eerste kilometers lopen fijn. Opeens heb ik een fietser naast mij plakken met een vlag "3e dame" , maar ik wil die dame niet zijn. Ik heb het verschrikkelijk benauwd ondanks mijn astma medicatie. Ik zeg de fietser ook dat ik last heb van mijn astma en het tempo naar beneden gooi. Mijn doel was toch immers gewoon lekker lopen. Alleen ik voel geen verschil. Ook met lager tempo heb ik het enorm benauwd.
Rond kilometer 9/10 haalt de dame achter mij, mij in en ik wens haar succes. Ik probeer niet te veel te denken en gewoon mijn ene been voor de ander te zetten.
De verzorgingsposten zijn super geregeld. Parcours is top afgezet. Grote klasse voor de organisatie! Deze marathon bestaat uit 2 loops van 21,1 km en zijn prima aangegeven.
Ergens op het parcours hoor ik een mede hardloopster, mijn naam roepen. Het besef is er pas enkele meters later.
Ik loop door en de kilometers gaan redelijk tot 22 kilometer. Ik voel weer benauwdheid op komen en ik hijg erover. Een mede loper komt naast mij lopen en vraagt of alles ok is. Nou niet helemaal, maar ik loop nog. Deze loper, met volgens mij nr 30 als startnummer laat zijn tempo zakken en praat kilometers op mij in. Ondanks dat hij Spaans spreekt begrijp ik hem. Met zijn hand geeft hij aan dat ik gewoon rustiger moet lopen in verband met mijn astma. Wat ongelooflijk aardig en ik ben er stil van, op mijn gehijg van de astma na, dat een mede loper dit doet.
Ik zeg hem dat hij verder moet lopen op zijn eigen tempo. Wens hem succes en bedank hem! Ik moet even kort wandelen om te proberen om die benauwdheid te stoppen.
Snel pak ik weer een tempo op, maar de lucht is zo vuil dat het gewoon niet lukt. Ik blijf joggen, wandelen, maar op kilometer 30 moet ik stil staan. Ik krijg een mega astma attack en snak naar lucht. Wtf is dit. Nog niet eerder heb ik dit zo extreem gehad. Ik voel dat ik mij kan herpakken en het ok is om door te lopen en dat doe ik dan ook!
Aan de andere zijde zie ik mijn loopmaatje Tommy mij tegemoed komen?. Hé hoe kan dat, hij loopt normaal gesproken snel. We omhelzen elkaar kort en ik vraag of hij ok is...maar ook hij heeft last van benauwdheid.
Toch geniet ik ook ondanks dat het lijkt of er naast die benauwdheid niets meer is. Tempo is er, omgeving is mooi, organisatie is top en wat mij op valt is dat alle hardlopers erg aardig zijn. Motiverende woorden, schouder klopje etc etc.
Ik loop door en het mooie van twee loops is dat je precies kunt aftellen en ziet hoe lang je nog moet. De kilometers sluipen voorbij. Alle drankposten hou ik een korte pauze. Mijn tempo is nu zo laag dat mijn ademhaling weer onder controle is en ik geniet van de kilometers die ik af tel. De laatste 2,2 kilometer, praat ik tegen mijzelf. Lis alles is ok, je geniet en je ademhaling is weer ok. Dus !^#%@$@^ ga je nu herpakken en ga dat laatste stuk hardlopen. Haha en dat was net wat ik nodig had. Tempo erop en ik lijk weer te vliegen....nou ja...soort van! Mensen juichen, klappen...nog 200 meter... laatste afslag naar links en dan door stampen richting de Finish!! Voor de kathedraal finish ik in 3h21
Ik krijg te horen dat ik als 5e dame ben gefinisht en als 2e dame in mijn leeftijd klasse.
Voor mij is het belangrijkste dat ik mooie herinneringen heb mogen maken en deze marathon mij weer heeft bevestigd waarom ik zo van deze sport hou! Hardlopen heeft mij geholpen in moeilijke en slechte tijden, tijdens mooie en bijzondere momenten en geeft mij soms moeilijke en slechte tijden en mooie en bijzondere momenten om niet alleen de sport, maar ook de dingen in het leven die er toe doen weer extra te waarderen!
Murcia marathon bedankt voor deze ervaring! Spanje ik heb genoten! Mijn loopmaatjes en mede lopers jullie waren top! Wow Sportwear bedankt voor het prachtige loop outfit. Nu weer naar huis waar mijn allesjes zijn!
Reactie plaatsen
Reacties