Marathon nummer eenentwintig! Copenhagen marathon.
Zondag 15 mei 2022.
I never did it before, so I think I can do it!
Dat waren mijn gedachten voordat ik aan deze missie begon.
Na de marathon van Helsinki ben ik naar Copenhagen gevolgen en bestond de middag en avond voornamelijk uit hydrateren, eiwitten eten en koolhydraten naar binnen stampen. Hoe graag ik ook van eten hou, na een marathon heb ik totaal geen trek. Het is dat mijn verstand zegt: gewoon naar binnen werken want daar heb je morgen profijt van!
Mijn beide voeten zitten door het lopen van het glooiende parcours in Helsinki compleet onder de blaren. Vier van mijn nagels zal ik verliezen en met deze gedachten val ik in slaap!
Al voor de wekker, om 06.15 uur, word ik wakker. Mijn lichaam voelt goed. Benen hebben de eerste marathon van dit weekend goed doorstaan. Ook qua energie voel ik mij helemaal top.
Even ontbijten, douchen en gereed maken voor deze marathon. Mentaal voel ik geen stress. Ik weet dat uitlopen gaat gebeuren, maar starten met al 4 tenen vol met blaren zal het niet makkelijk maken.
Samen met twee vrienden gaan we rond 08.10 uur met de metro naar het startgebied. De metro is overvol. Alle lopers hebben hun "bag" voorzien van startnummer, die er bij een groot aantal al is afgevallen voordat ze de tas in hebben kunnen leveren.
Nog even snel een dixie in en dan tas in leveren en richting het startvak lopen. Ondanks de vele hardlopers is het startvak goed toegankelijk en er staan helemaal geen toren hoge hekken. Pacers in het startvak zijn aangegeven per 10 minuten vanaf streeftijd 3h00
Het weer is super en het zonnetje is al goed aanwezig. We gaan het startvak in en staan tussen de pacers van 3h40 en 3h50. De sfeer is goed en niet veel later starten we om 09:30 uur onder het geNOT van Metallica muziek. We lopen met zijn vieren, Richard, Lars, Katharina en ik en de eerste kilometers voelen prima.
De route gaat voornamelijk over asfalt en enkele stukken kasseien. De sfeer is fantastisch! Wat een publiek en muziek!
Op kilometer 5 staat "onze" supporters groep uit Denemarken. Te herkennen van verre aan hun oranje ballon! En niet te vergeten hun geweldige motivatie. (De supporters verplaatsen zich en we gaan ze zien op kilometers 8, 16, 17, 20 en 40).
Ons groepje van vier loopt door in een fijn tempo. Door een park, waar wel een opstopping is door de grote hoeveelheid mensen en de smalle doorgang. Dat betekend dat we stil staan, maar ach zoals één van mijn vrienden zei: you can run or race a marathon! Vandaag was het lopen en genieten en dus geen stress.
Net voorbij kilometer 9,5 lopen we de brug af en met een lus slaan we af naar rechts en meteen hier staat een waterpost. Niet heel tactisch, maar ach het is prima.
De route vliegt voorbij, maar echt herkenningspunten heb ik niet. Dat geeft het gevoel dat ik maar rond kijk en alles in mij op neem. Op kilometer 14 zit er nog een lekkere klim in het parcours om een viaduct op te lopen. Dit voelt prima!
Kilometer 15,5 tot 19 lopen we lang een dubbele keer lus. Wat een mensen! Ook onze supporters staan hier! Het voelt als een feestje om hier te lopen. Helaas door de drukte zijn we Richard en Kathrina verloren in de mensen massa.
Mijn lichaam voelt goed en ook qua energie gaat het perfect! Ik merk dat ik de kilometers goed heb verkropt en dat ik ook qua vocht en voeding prima heb aangevuld!
Alleen de blaren op mijn voeten spelen mij parten. Ik voel dat ik extra blaren heb gekregen en het gekke is, dat ondanks dat ze klein zijn de pijn enorm is. Blaren onder en om mijn teennagels is eigenlijk alsof het het lopen onmogelijk maakt. Lars blijft tot de finish bij mij lopen, ondanks dat ik zeg dat hij door kan lopen.
Het tempo gaat gewoon omlaag en ondanks mijn bebloede schoenen, kapotte tenen...geniet ik enorm! De kilometers vliegen voorbij! Het zonnetje schijnt volop en wat staan er een mensen langs het parcours! De Denen maken er werkelijk een feestje van.
Op kilometer 40 staan de supporters nog een keer. We kletsen even en dan is het nog maar een stukje tot de finish!
Een brug over lopen, nog een paar keer links afslaan en dan lopen we, op Islands Brygge, de laatste paar honderd meter naar de finish. Het menselijk lichaam is soms vreemd, maar er was nog voldoende energie om die laatste paar honderd meter in een verhoogd tempo richting de finish te lopen! Gefinisht!
Ook na de finish is het een feestje. Het grote grasveld zit vol met lopers die de finish zijn gepasseerd en genieten van het zonnetje en een biertje en diverse versnaperingen.
Copenhagen marathon, wat een feest! De Denen weten er een geweldige sfeer van te maken.
Marathon number twenty one! Copenhagen Marathon.
Sunday 15 May 2022.
I never did it before, so I think I can do it!
Those were my thoughts before starting this mission.
After the Helsinki marathon I went to Copenhagen and the afternoon and evening consisted mainly of hydrating, eating proteins and consuming carbohydrates. As much as I love food, after a marathon I don't feel hungry at all. It's that my mind says: just work inwards because it will benefit you tomorrow!
Both my feet are completely covered in blisters from walking the sloping route in Helsinki. Four of my nails I will lose and with these thoughts I fall asleep!
I wake up before the alarm clock, at 6.15 am. My body feels good. Legs made it through this weekend's first marathon. I also feel great in terms of energy.
Have breakfast, shower and get ready for this marathon. Mentally I don't feel any stress. I know running out is going to happen, but starting with already 4 toes full of blisters won't make it easy.
Together with two friends we take the metro to the starting area around 08.10 am. The subway is overcrowded. All runners have provided their "bag" with a start number, many of which have already fallen off before they have been able to hand in the bag.
Quickly in a dixie and then hand in your bag and walk towards the start area. Despite the many runners, the starting area is easily accessible and there are no towering fences at all. Pacers in the start area are indicated per 10 minutes from target time 3h00
The weather is great and the sun is already present. We enter the starting area and stand between the pacers of 3h40 and 3h50. The atmosphere is good and not much later we start at 09:30 AM while listening to Metallica music. There are four of us, Richard, Lars, Katharina and I and the first kilometers feel great.
The route is mainly on asphalt and some pieces of cobblestone. The atmosphere is fantastic! What an audience and music!
At kilometer 5 is "our" supporters group from Denmark. Recognizable from afar by their orange balloon! Not to mention their great motivation. (The supporters are moving and we are going to see them at kilometers 8, 16, 17, 20 and 40).
Our group of four continues at a good pace. Through a park, where there is a traffic jam due to the large amount of people and the narrow passage. That means we are standing still, but hey like one of my friends said: you can run or race a marathon! Today was walking and enjoying and so no stress.
Just past kilometer 9.5 we walk off the bridge and with a loop we turn to the right and immediately here is a water station. Not very tactical, but hey it's fine.
The route flies by, but I don't really have any landmarks. That makes me feel like I just look around and take it all in. At kilometer 14 there is still a nice climb in the course to walk up a viaduct. This feels great!
For kilometers 15.5 to 19 we walk a double loop. What a people! Our supporters are also here! It feels like a party to walk here. Unfortunately due to the crowds we lost Richard and Kathrina in the crowd.
My body feels good and my energy is also perfect! I notice that I have reduced the kilometers well and that I have also supplemented well in terms of fluid and nutrition!
Only the blisters on my feet bother me. I feel that I have got extra blisters and the funny thing is that even though they are small the pain is enormous. Blistering under and around my toenails is actually like it makes walking impossible. Lars continues to walk with me until the finish, even though I say he can continue.
The pace just slows down and despite my bloodied shoes, broken toes...I'm enjoying it immensely! The miles fly by! The sun is shining and there are so many people along the course! The Danes really make it a party.
At kilometer 40 the supporters are again. We chat for a while and then it's only a short distance to the finish!
Cross a bridge, turn left a few more times and then, on Islands Brygge, we walk the last few hundred meters to the finish. The human body is sometimes strange, but there was still enough energy to walk those last few hundred meters at an increased pace towards the finish! Finished!
Even after the finish it is a party. The large lawn is full of runners who have crossed the finish line and are enjoying the sun and a beer and various refreshments.
Copenhagen marathon, what a party! The Danes know how to make it a great atmosphere.
Reactie plaatsen
Reacties