Olympic Distance Triathlon Klazienaveen 2023
1500 m Zwemmen
40 km Fietsen
10 km Hardlopen
Zaterdag 8 juli 2023
Om 06.00 uur gaat de wekker. Als iets is waar ik blij van word is het mijn voeding en vocht op orde hebben voor een langer event.
Het zal vandaag ruim 30 graden worden en dat maakt het een stukje extra genieten. Voor mij is dit mijn eerste officiële evenement binnen het triathlon gebeuren. Ik heb er zin in en mijn doel is genieten en finishen. Ik ben realistisch genoeg om te weten dat ik het fietsen en eveneens het zwemmen vrijwel nihil heb getraind en in combinatie met het warme weer gewoon easy moet gaan.
Na mijn ontbijt pak ik mijn tas opnieuw in. Voeding tellen en het meten van mijn isotone sportdrank. Ik ben er eigenlijk wel klaar voor. Zenuwen....nul. ik heb er gewoon zin in.
Rond 07.45 uur rijden Hans, de kinderen en ik naar Klazienaveen. Wat heeft de organisatie een werk verzet. Grote klasse! Ik kijk mijn ogen uit en probeer in mij op te nemen hoe en wat. Waar ga je het water in, waar zijn de wissels, welke regels dien je rekening mee te houden.
Ik heb het in mijn koppie zitten. Dit komt wel goed. Mijn helm en fiets zijn voorzien van stickers nummer 336. Een mooie roze badmuts van de organisatie. Dit is mijn dag haha.
Het terrein is omgedoopt tot een waar atletendorp. Tenten voor de medische ondersteuning, voor de inschrijvingen. Tenten voor de deelnemende teams, tenten om te douchen, voor een versnapering. Werkelijk aan alles aan gedacht! Er staat zelfs een springkussen voor de kleinste kinderen! Wat is dit prima voor elkaar!
Het lijkt wel of de rode loper voor de atleten is uitgerold maar vóór ik er van mag gaan genieten wordt ik eerst nog even tegengehouden door strenge maar rechtvaardige juryleden. Heb ik mijn helm wel op, doen de remmen het en ga zo maar verder. Ook mijn bagage mag de "zone" niet in. Begrijpelijk natuurlijk allemaal. De fiets stallen, voorbereidingen treffen en vast de looproutes in me op proberen te nemen
Vrijwel iedereen zie ik in een wetsuit aan de start staan, maar deze heb ik niet en dat vind ik ook helemaal prima.
We mogen het water in! Pohhh dat voelt even fris aan. Gelukkig verdwijnt dat gevoel ook weer snel. Het is eigenlijk best wel ok qua temperatuur. De organisatie telt af en we mogen van start om 1500 meter te zwemmen! Het is even dringen geblazen. Een paar trappen en klappen verder...zit ik in mijn zone. Het voelt goed. Ik heb een relaxte slag te pakken en weet zo zeker dat ik lekker door kan zwemmen. Na de keer boei gaat ook de 750 meter terug in hetzelfde tempo terug.
Het water uit en snel door naar mijn fiets. Helm op, bril op, schoenen aan en dan die fiets van de stang. Door hobbelen naar waar je op mag stappen en dan gaan de fiets kilometers van start. Circa 42 kilometer en dit zijn acht rondjes. Ik word aan alle kanten voorbij gestoven, maar ik ben echt blij dat ik met mijn ongetrainde fiets beentjes best redelijk door kan trappen. De rondes vliegen voorbij en ik raak de tel kwijt. Meedere keren vraag ik waar ik kan zien hoeveel rondes ik nog moet...ik weet het echt niet meer. Ik stap af voor de wisselzone en dan opeens zie ik Richard ook naast mij staan. Shit ik weet dat hij voor mij fietste en ik dus weer de fiets op moet voor mijn laatste ronde. Who cares! Opstappen en doortrappen! Ik lijk die laatste ronde wel in een waas te fietsen.
Even een groet naar de fotograaf ;-)
Een stukje vals plat
Het fietsen zit erop! De fiets stallen, loopschoenen aan en beginnen aan de laatste 10 kilometer van vandaag!
Voor de wissel, afstappen...fiets aan de stang, schoenen uit, helm af...hardloopschoenen aan en gaan met die banaan. Yes heerlijk, ik mag nog 10 kilometer hardlopen. Dit voelt zo fijn. Ik kijk niet op mijn horloge en vertrouw mijn lichaam. Lekker in een relaxte cadans vier rondjes lopen. Het is warm, heel warm!! De organisatie is top! Voldoende sponsen, water sproeiers! Ik ben blij! Ik loop op de finish af en ben zo happy!
Na de finish plons ik bij twee anderen in een klein badje. Wat een aangename verkoeling! De dame in het badje geeft mij een stuk van haar reep. Na enkele minuten ga ik naar de verzorgingspost om watermeloen te eten en te drinken.
Ik haal mijn herinnering op. Een blauwe handdoek! Wat een mooie dag!
Ik heb een virus opgelopen! Het triathlon virus.
Een indruk van de zaterdag
Reactie plaatsen
Reacties